Oh God toch
10-01-2011 14:44
Op een dag hoorde ik het verhaal van “My grandfathers blessings’. Het komt er op neer dat je er eigenlijk elke dag een keer stil bij zou moeten staan wat je die dag verrast heeft, wat je geraakt heeft en wat je geïnspireerd heeft.
Toen ik daar op een onbewaakt moment zo eens over nadacht schoot mij een voorval te binnen. Een voorval dat mij verraste, raakte en inspireerde. Ik zat eens aan tafel met een oudere heer. Een heer in de goede betekenis van het woord: a real gentleman. Goed gemanierd, erudiet, aimabel, en wijs. Een prachtig mens aan wie velen een voorbeeld zouden kunnen nemen. Met enige regelmaat denk ik nog aan hem. Terwijl ik zo naast hem zat, hoorde ik hem ineens “ik geloof niet meer in God” tegen zijn andere buurman zeggen. Met een felheid en een stelligheid die ik mij eigenlijk niet bij hem had kunnen voorstellen. Het verraste mij en ik schrok er zelfs een beetje van, hoewel ik zelf niet echt in God geloof. Ik zei dan ook “wat zeg je nu” waarop hij reageerde met “sinds ik uit de lijkenbak van Bergen Belsen ben geklommen, geloof ik niet meer in God !” De tranen spatten uit mijn ogen. Oh God toch, hoe kon je dit laten gebeuren.
Peter Tersteeg

Toen ik daar op een onbewaakt moment zo eens over nadacht schoot mij een voorval te binnen. Een voorval dat mij verraste, raakte en inspireerde. Ik zat eens aan tafel met een oudere heer. Een heer in de goede betekenis van het woord: a real gentleman. Goed gemanierd, erudiet, aimabel, en wijs. Een prachtig mens aan wie velen een voorbeeld zouden kunnen nemen. Met enige regelmaat denk ik nog aan hem. Terwijl ik zo naast hem zat, hoorde ik hem ineens “ik geloof niet meer in God” tegen zijn andere buurman zeggen. Met een felheid en een stelligheid die ik mij eigenlijk niet bij hem had kunnen voorstellen. Het verraste mij en ik schrok er zelfs een beetje van, hoewel ik zelf niet echt in God geloof. Ik zei dan ook “wat zeg je nu” waarop hij reageerde met “sinds ik uit de lijkenbak van Bergen Belsen ben geklommen, geloof ik niet meer in God !” De tranen spatten uit mijn ogen. Oh God toch, hoe kon je dit laten gebeuren.
Peter Tersteeg